Rüyamda çocukluğumu gördüm.. Bir gece vakti odama geliyor.. Şerefsiz.. Başlıyor sormaya..
- Nooldu? Tiyatrocu olduk mu?
+ Olamadık..
- Para kazanıyor muyuz?
+ Eh..
- Kızlar? Kızlar nerde?
+ Ne bilim .mına koyim
- Sakallar çıkmadı mı?
+ Eğri büğrü çıktı.. Kestim..
- Annem öldü mü?
+ Yok.. İçerde uyuyo..
- Bu kadarcık mı uzadık lan? Nerde kaslar? Hani üçgen vücut olcaktık?
+ Eeh, senin de işin gücün karı kız, boy posmuş .mına koyim
- Ayfer'e nooldu?
+ Evlenmiş.. Oğlu olmuş geçen ay
Duruyor. Hiçbir şey söylemiyor. Bakıyor.. Bakıyor.. Uzun uzun yüzüme, odaya, yatağa bakıyor. Başlıyor ağlamaya.. Allahım susmuyor.
+ Şşş Ağlama lan al.. Al bak, bu ayın elemanı seçildik...
Duruyorum.. Hiçbir şey söyleyemiyorum.. Bakıyorum.. Bakıyorum.. Uzun uzun yüzüne, odaya, yatağa bakıyorum.. Ayın elemanı değil, yüz yılın elemanı olacaktık biz.. Hatırlıyorum.. Başlıyorum ağlamaya.. Ama diyorum ağlarken, yine de iyi insan olduk lan.. Kimseye kötülüğümüz dokunmadı. Gir sor bak istediğine.
Biraz duruluyor. Göz yaşlarını ve burnunu siliyor.
- Kızların memelerini öptük mü hiç?
Öptük diyorum.. Hem de bissürü öptük oğlum diyorum. En ince ayrıntısına kadar anlatıyorum. Sabaha kadar anlatıyorum.. Çocuk işte.. Hemen inanıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder